முதல்நாள் இரவு
இரவெல்லாம் விழித்திருந்து
இமை மூடா தவமிருந்து
ஊரெல்லாம் கூடிவந்து-இன்பமாய்
உற்றாரின் நலம் பகிர்ந்து
விளக்கு தோரணம்
விடியும்வரை எரிந்தும்
நலுங்கு நாட்டியமும்-கச்சேரி
நாளெல்லாம் பெரு விருந்தாய்
விடியும்முன் எழுந்து
விமரிசையான சடங்குகளுடன்
காலை கதிரவனை கைகூப்பி-வணங்கி
மாலை மாற்றி மகிழ்ந்தேன்
தாலிகட்டி தவம் கலைத்தேன்
தைரியமாய் அருகில் அமர்ந்தேன்
நாளை குறித்து நல்பழங்களுடன்-சத்தான
நலபாகத்துடன் விருந்து படைத்து
சேலைமாற்றி சிவந்த முகத்துடன்
சொம்பில் பாலுடன் நடந்தேன்
மாலை அணிந்து மங்கலமாய்-நாணமாய்
ஆளை பார்த்தேன் ஆர்வமாய்
தோளை பிடித்து தொட்டதும்
துவண்டு விழுந்தேன் சரிந்தேன்
துணிகளை இழந்தேன் மகிழ்ந்தேன்-மீண்டும்
தொடங்கி மீண்டும் மகிழ்ந்தேன்
வாழ்த்துக்கள் உங்கள் வார்த்தைகளுக்கு.
ReplyDeleteநன்றி நட்பே!
Deleteவார்த்தைக்கும் மட்டுமா? கவிதைக்கு இல்லையா?
கவிதைக்கு வாழ்த்துகள்...
ReplyDeleteஅனைவரும் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் தருணங்கள்...
நீங்களும் தான் ,எனக்கெல்லாம் முடிந்துவிட்டது அந்த நாள்
Deleteபிளாக்கர் பின்தொடர் இணைப்பைக் காணலியே???
ReplyDelete