உத்தமியே நற்சுவையே ...

தூக்கத்திலே தொல்லைத் தரும்
தூரதேசப் பேரழகித் தமிழே
ஏக்கத்திலே  எப்பொழுதும் நீ
என்னை ஏன் இம்சிக்கிறாய்

ஆக்கத்திலே உன் பெயரை
அனுதினமும் உச்சரித்து
ஆனந்த பாடுகிறேன் உன்னை
ஆண்டவ நெனனான் போற்றுகிறேன்

பாக்களிலும் பரவசம் தந்தாய்
பார்த்தவுடன் நவரசமும் ஈந்தாய்
ஈரெழுத்து மூவெழுத்து சீருடன்
எழுத வைத்தாய் சிரித்தாய்

சீர்கொடுத்துச் செம்மைப் படுத்தி
சின்னஞ்சிறுப்  பிழையும் பொறுத்து
எதுகை மோனையுடன் என்னை
எழுதத் தூண்டியே  மகிழ்கிறாய்

என்னை ஆட்கொண்டத் தமிழே
எண்ணமதில் சிறைபிடித்த அமுதே
உன்னை எப்படி மறப்பேன்
உத்தமியே நற்சுவையே இனியே..